We zouden ons als Horecaondernemers deze vraag eens moeten stellen. Wil ik daarmee zeggen dat ‘de horeca’ moet stoppen met afhalen en bezorgen van gerechten? Dat is aan de individuele uitbater. Een nog betere vraag zou zijn: Vindt de gast dat gastvrijheid en beleving in een doos past?

De gast anno 2020 verwacht dat zijn bezoek een gastvrije, memorabele beleving is. Niet te vergeten bij terugkerende visitatie, een overtreffende belevenis. We halen normaal toch wel het een en ander uit de kast; onder andere vakmanschap, gedekte tafels, ambiance en nog veel, veel meer om een kwalitatief goed product neer te zetten.

Laten we als voorbeeld een rare (rood) gebakken biefstuk nemen. De ambachtelijke kok kan deze tot in de perfectie bakken. Echter smaakt hij thuis net zo als ‘op het mooi opgemaakte bord’? Dat een kelner (mv) vervolgens bij U aan tafel komt brengen in het etablissement. Elke zelf respecterende kok zou moeten weigeren om ‘zijn kindje / creatie’ in een kartonnen doos te leggen.

Dezelfde biefstuk verlaat in de ‘eetgelegenheid’ binnen één minuut de keuken om, aan tafel, geserveerd te worden. Bij het afhalen / bezorgen verlaat de biefstuk na ruim een half uur de doos. De gast heeft thuis zijn eigen tafel moeten dekken, niets bijzonders. Waarschijnlijk koude borden, geen verse bloemen op tafel, geen kaarsje erbij en het gemis van een sfeer verhogend muziekje.

Na het consumeren van het gerecht moet de gast zelf alles opruimen en afwassen. Het alternatief is om ‘uit de doos’ te eten. Ging je daarvoor niet uit eten, om zelf helemaal niets te hoeven? Gewoon even lekker zitten en genieten van de maaltijd. Oprecht het zelf thuis bakken van een biefstuk is daarbij financieel ook nog voordeliger.

Het ‘voor de deur zetten’ en contactloos betalen heeft dat iets met gastvrijheid te maken? We selecteren onze bedieningsmedewerkers altijd accuraat. Nu laten we dat over aan ‘Jan en alleman’ van thuisbezorgd of UberEats. De gastvrijheid bij het afhalen beperkt zich in deze tot het openen van de deur. Vanuit overheidswege is zelfs bepaalt dat je jouw gast, nog geen stoel mag aanbieden.

Doordat er slechts een klein aantal gerechten kwalitatief uitermate geschikt zijn om bezorgen zien we weinig tot geen enkele variatie in de menukaarten. Zou dit de reden zijn dat de aantallen teruglopen? Daarmee is ‘bezorgen & afhalen’ verheven tot een ‘bezigheidstherapie’. Terwijl het verre van kostendekkend is. Dat terwijl de gehele bedrijfstak ‘aan het verzuipen is’.

De overdenking als ondernemer is dan ook: voorzie ik in een behoefte van mijn gast? Bij een positief antwoord? Vooral doorgaan! Is het negatief? Steek je energie dan in een sterke, toekomstbestendige & gastvrije beleving met veel vakmanschap.